woensdag 27 juli 2016

STRAND, ZEE EN GEZELLIGHEID.

Weer thuis van een  lang weekendbezoek aan onze Zuiderburen.De puffende hitte van vorige week deed me opzien tegen de reis erheen. In onze auto geen airco of climate control, dus enkel ramen  die open kunnen en daar kunnen mijn oren  maar moeilijk tegen. Goed voorbereid op  het scenario van 'ín de file staan bij hoge temperaturen' was de koeltas goed gevuld met flesjes water, fruit en belegde broodjes. Handdoeken om eventueel de ramen wat af te dekken en wegwerp wasdoekjes voor  de bezweette handen en gezicht. Aan alles was gedacht. De volgende ochtend  in t-shirt en korte broek naar beneden...toen wist ik al gauw dat het  'hitteplan' voorlopig niet in werking zou treden. Ik was wel blij met dit weerbeeld, had er stiekem heel erg op gehoopt.
 De tassen, rollz-motion, jassen lagen al in de kofferbak en wat last minute dingetjes gingen mee  op de achterbank. Mijn zuurstofconcentrator voor de nacht liet ik thuis, want een kamer met hem delen is nog steeds geen optie. Ik lig al wakker als er een wekker tikt en mijn bezoek van vorig jaar deed me erop vertrouwen dat de zeelucht me goed zou doen.
Op het nieuws hoorden we over hevige stortbuien op onze route, er waren zelfs mensen verongelukt...pff.. en er deden zich meerdere files voor, maar alle goden en engeltjes waren met ons en de reis verliep voorspoedig. Halverwege de middag kwamen we al aan bij Hotel  Escapade in De Haan.
Daar begon het avontuur, want er was geen parkeerplek te vinden. Lichte paniek, want wat nu. We gooiden er nog een rondje tegenaan, maar het resultaat bleef hetzelfde. Vanuit de auto maar gebeld naar het hotel en het bleek dat we bij de deur onze spullen wel mochten lossen en dan maar weer een plekje zoeken. Het parkeerbeleid daar is dat je je auto overal  neer mag zetten...gratis!!! Ik mocht gelukkig met de bagage afgezet worden. Het duurde even voordat mijn wederhelft zich bij ons voegde.
De spullen gauw naar onze kamer en toen op verkenning. De rollz werd in elkaar gezet, want al na een paar meter  werd het al duidelijk dat lopen voor mij geen optie was. Mijn  enkels en voeten zagen er weer uit als opgeblazen latexhandschoenen en dan voelt lopen niet echt prettig. Daarbij kwam nog dat we om bij  de boulevard en het strand te komen toch ietwat moesten klimmen.
Vorig jaar had ik al ervaren dat Belgische oversteekplaatsen en rolstoelen geen  vriendjes zijn en het lag dus niet aan de plaats waar ik de vorige keer was...
Om over te steken moet ik achterwaarts de hoge stoep afgereden worden, halverwege de oversteek staat het licht in vele gevallen alweer op rood, maar gelukkig zijn de mensen daar erg vriendelijk en wachten wel. Aan de overkant is het zoeken naar een plek waar je met iets minder grote inspanning de rolstoel weer op het trottoir kunt hijsen. Ik overweeg om na deze vakantie om toch luchtbanden onder de rollz te monteren.
Eindelijk zijn we veilig aangekomen op de boulevard en gelijk komt er een aardig meisje op me af met een folder "Zon,Zee...Zorgeloos" en informeert over de de toegankelijkheid van de stranden voor iedereen. Kan een rolstoel op grote banden huren...er liggen vlonders tot vlak bij de vloedlijn, dus ook ideaal voor rollators en mensen met kinderen. Mag gratis gebruik maken van toilet en douche en ze zijn echt superbehulpzaam. zo wordt een dagje strand  en zee  ineens geen  onmogelijkheid meer. We hebben dan ook een geslaagde stranddag gehad.
Er zijn langs de kust diverse rolstoelvriendelijke afslagen naar het strand, maar dan moest je wel een eindje lopen dus ik zei tegen mijn man dat ik die paar treden wel op kon lopen als hij de rolstoel wilde tillen. Dit was niet eens nodig. Er kwamen twee jongemannen aan en die vroegen of de stoel naar boven moest en voor hij kon antwoorden hadden ze hem de trap al opgedragen...geweldig.
Onze eerste  dag in het hotel  was even aftasten...hoe zou het zijn.  Nou ...het eten was geweldig en ik met mijn nieuwe eetstijl  heb weer grenzen verlegd en koos nu eens niet gelijk voor de vertrouwde schnitzel, maar ging voor de vis. Heb zelfs voor het eerst in mijn leven olijven gegeten en deze keer gingen ook de salades op.
's Avonds even gezellig aan de bar.Van alle onderwerpen die je maar kunt bedenken staat ineens zanger Rinus op het programma...mijn man vind dit geweldig...en zij ook. De stemming werd steeds beter...ach met een extra glaasje wijn kan zelfs ik Rinus wel verteren :)
Slapen zonder zuurstof was die avond geen enkel probleem.
De avonden erna blijven we bescheiden en dankzij de zeelucht slapen we prima.
Ook nog een minimidgetgolf bezocht. Dat was heel lang geleden dat ik zoiets had gedaan en wat heb ik genoten en zelfs gewonnen :) Het terrein was niet echt rolstoelvriendelijk maar ik had er een rollator van gemaakt en voelde me goed genoeg om dat ding over het terrein te slepen. Geduld is echter nog steeds niet de sterkste kant en voor ons zitten twee grote groepen.  Op een gegeven moment besluiten we dan ook om niet het parcours in de juiste volgorde af te leggen  en op een gegeven moment is de laatste hindernis nog vrij. Ik vlieg er met een 3-slag overheen en wil mijn bal
pakken, maar die is verdwenen. Laatste hindernis neemt dus je bal in :) Ik zeg tegen mijn man dat hij deze later maar  moet nemen  anders hebben we geen bal meer..
We sluiten ons dus weer aan bij de groep en voor ons is een stel "echte"golfers. Ongelooflijk. Zij nemen de hindernissen alsof ze op de 'green' staan. Er wordt even 'ingeslagen' en als een van de kinderen de hole mist roept moeders  "O jee, ze is helemaal niet goed gefocust". Mijn man dacht ook menigmaal dat hij op de green stond hoor. Menig bal belandde ver buiten de baan en zelfs in struiken die volgens mij nog nooit eerder een bal hadden gezien .
Ik heb genoten. Heerlijk mensen kijken. Mensen met kinderen, hun hondjes  hun kip...huh kip. Misschien was het ook wel een haantje in de Haan, maar deze man liep met een zwart kipje( haan) met witte kuif. Net even opgezocht en kom op zwarte Poolse kip met witte kuif.
Heerlijk dat zoiets kan.
België bedankt !!! Ik heb genoten van jullie schone strand, de hulpvaardigheid, jullie mooie taaltje, humor en kalmte.

Mijn gedicht  dat ik plaatste op juli 2007 was niet echt een gedicht en ook zeker niet mijn woorden, maar wel de humor die ik kan waarderen. Heel toepasselijk nu ik zoveel Frans heb gehoord de afgelopen dagen, :)

Humor / Geen Thema / Geen Thema


Sochès en sávons

Sachiés belle


( sé nu pás  jent )